Opaalkust 2024.
Het bestaan van de TRCU werd mij een kleine 2 jaar geleden bekend door onze trainer Anton Schoonderbeek en vanaf dat moment ben ik alle activiteiten van de TRCU gaan volgen. Helaas kon ik zelf niet meedoen met de zondagtrails omdat ik mantelzorger was voor mijn vrouw Alice en haar niet zo lang alleen wilde laten. Dit veranderde 3,5 maand geleden toen Alice onverwachts overleed aan haar ziekte. Alice heeft mij altijd gesteund en aangemoedigd om, zo ver als dit mogelijk was met haar situatie, mijn trainingen en rondjes te blijven lopen. Dus om mijzelf een doel te geven om naar toe te werken had ik mij aangemeld voor de Opaalkust. Dit doel, te samen met een aantal zondagtrails en de dauwtraptrail(Hemelvaartsdag) hebben mij de afgelopen maanden op de been gehouden om perspectief te blijven zien in het leven. Hardlopen is heel therapeutisch, kan ik je vertellen maar dat wisten jullie natuurlijk AL LANG.
Vrijdag was het dan zo ver, eindelijk. Voor de wekker van 4:00 was ik al wakker, alles stond al klaar, al weken trouwens, 04:45 in de auto naar Nijkerk om Anton en de rest van onze groepje op de te halen, 05:25 vertrokken uit Nijkerk en op weg naar het station van Calais-Frethun. Aangekomen bij het station, wachten op de rest van de deelnemers, voorstelrondje, wandelen naar het station, wacht op de train naar Boulogne Su Mer, hapje eten bij de lokale bakker, site-seeing op de historische stadsmuur, man man man wat duurde dat allemaal lang voor Hans. Ik wilde maar één ding en dat was zo snel mogelijk de Noordzee zien.
De Noordzee waar Alice en ik op Texel zo vaak met onze kinderen waren geweest. De Noordzee die de weidsheid, de wind, de golven, branding en gevoel van bevrijding gaf aan Alice, daar wild ik heen, dat was mijn DOEL.En, ineens was het daar, blauw, kalm, zonovergoten kwam de zee in zicht. Nog een paar honderd meter…..
Ze was bij mij, samen keken we over de zee, doel bereikt. De wolkeloze lucht loste ook de wolken in mijn hoofd op. Ik mag/kan nu weer vooruitkijken, vooruit in de toekomst, met herinneringen aan haar. En de zorg, die is losgelaten, doorgedragen aan Jezus de verlosser.
Genieten. De rest van de vrijdag, de zaterdag, de zondag waren een kadootje. Rennen en wandelen langs de krijtrotsen, over kleine paadjes, nu weer om hoog, dan weer naar beneden, soms steil of op honderden trappetjes, grindpaden, van alles wat, zelf even een duik in de zee was natuurlijk niet te vermijden, geweldig. Weilanden, door het hoog gras om vervolgens ergens dan weer een zandpad in te duiken waar geen einde aan leek te komen. En dan ineens een tafel, gedekt met lekker, fruit (wat zijn watermeloenen toch lekker als je dorst hebt), sapjes, thee, koffie. En uitpuffen, uitpuffen, schoenen leeg maken van zand. Iedereen weer bij elkaar, super gezellig.
Warm. Wat hebben we het getroffen met het weer hé. Oja het was wel warm en er moest veel gedronken worden. Rekening houdende met de warmte werd er goed op het tempo gelet, werd het te zwaar dan kon je terugzakken op een rustigere groepje lopers, wilde je tempo houden dan mocht dat ook, lukte het helemaal niet dan kon je met de wandelaars verder, altijd onder begeleiding van een trainer. Top. Samen uit, samen thuis.
Voetbal! NL vs FR. Geen tv op de kamers dus op zoek naar een tv in het recreatiegebouw. Waar we eerst nog even door iemand werden tegengehouden en naar buiten werden gebonjourd, misschien wilde ze onze vrolijke club niet binnen hebben, bleek dat er een zaal was ingericht met een groot scherm en een beamer, geweldig. Daar hadden zich al een paar fransozen verzameld. Dus voetbal kijken met (bejaarden) fransozen! Wat zijn de fransozen stil lalalalalala. Gelukkig waren er geen schermutselingen in de zaal en is alles gemoedelijk verlopen, hoewel, na het doelpunt van NL kon 1 fransoos de spanning niet meer aan en is weggelopen, mogelijk naar de bejaarden disco. HAHAHA
Slapen. Voor de overnachtingen was een prima locatie gevonden in Ambleteuse, 5 persoons-huisjes op een klein park. Voor mij gold dan dat ik met 4 andere mannen in een huisje zat. 5 luidruchtige mannen, zowel wakker als slapend veel geluid producerend. Er is zelf nog even een gerucht geweest over een klopgeest???? Voor de rest weer super gezellig, goeie douche, drinkbaar water, schone bedden en ARKO (Alle Ramen Kunnen Open). Wel jammer dat er buiten geen stoelen of picknicktafels stonden.
Eindpunt van de route. Gedenknaald op Cap Blanc-nez. Vertokken uit Ambleteuse richting Cap Gris-Nes vanwaar we al zicht hadden op Cap Blanc-Nez. Het grootste gedeelte hebben we vanaf hier over het strand gelopen, lekker rennen, wandelen over het strand, windje erbij, zonnetje in de rug. Heerlijk, maar Cap Blanc-Nez bleef nog ver weg en kwam maar tergend dichterbij. Halverwegen weer een gezellige pauze op het strand met opnieuw veel lekkers. Op naar het laatste stuk van de trip, strand weer op, duinen in(weer mul zand) en toen om hoog. Maar dat was slechts het eerste heuveltje, en toen nog weer een heuveltje voordat we bij de voet van Cap Blanc-Nez stonden. De top ligt op 135mtr hoogte en de route begint met een trap recht omhoog naar 45 mtr, vervolgens een grintpad wat zich met een kleine hellingspercentage rond de kaap slingert. En dan sta je boven bij de naald, wat een uitzicht heb je hier, fantastisch.
Gehaald. Allemaal komen we bij elkaar. High-five, felicitaties, maar boven alles: voldoening en dankbaarheid. Samen hebben we dit mogen doen, samen hebben we met welke reden dan ook deze reis mogen gaan en samen zijn we aangekomen op het eindpunt.
Onvergetelijk. Beste TRCU(trainers en deelnemers), dank, dank voor alles, jullie inzet, verzorging en enthousiasme, de gesprekken, de aanmoedigingen maar bovenal het feit dat jullie club er is en dat iedereen kan aansluiten en deelnemen. Ik ga dit in geval NOOIT meer vergeten.
Nog veel meer. Was er nog meer dan? Oja veel meer, allemaal lieve mensen, mooie gesprekken, zoveel gezien, zoveel gedaan, heeeeeeeeeeel veel foto’s maar dit kom je alleen maar te weten als je het zelf gaat DOEN. Dus meld je aan voor de volgende TRCU-reis of Opaal-kust 2025.
Tot ziens allemaal!
Voor foto’s en verhalen zie ook:
https://www.facebook.com/groups/trcu.nl
https://www.instagram.com/trcu.nl/
Groetjes,
Hans (Alice, 07-03-2024)