Door Sofie Derks.

Elke donderdagavond komt het Doornse Gat tot leven. Met buddy’s die uit de bosjes komen rennen, carpoolende groepjes buddy’s die samen uit de auto stappen, of buddy’s die aan komen scheuren op een stoere mountainbike. Gekregen van een andere buddy die los was gegaan op goede Marktplaats deals. Vanaf eind mei 2023 komen de buddy-koppels hier samen om te trainen en het blijkt nu al een ‘gouden match’ te zijn! Sport en Verbinding.

Als onderdeel van de warming-up begint de tikker alleen. Maar al snel zijn er meer getikt en vormen zij samen -hand in hand- een hele lange slinger. Met ondeugende grijns, je weer even kind voelen, of zo fanatiek dat je stiekem een beetje vals speelt. Je hoeft elkaar niet volledig te verstaan om enthousiasme te delen. En ondanks de taalverschillen wordt er toch opvallend veel gekletst! De uitleg van de trainers wordt door de buddy’s onderling vertaald, bijvoorbeeld door grassprietjes met elkaar te vergelijken: “Dit is kort. En dit is lang.” Om vervolgens te kunnen kiezen voor de groep met een korte of lange loopafstand. Applaus voor elkaar en high fives volgen als we elkaar weer tegenkomen. Wat een support! Om toch nog even door te bijten, of om het volgende week weer te proberen. 

Iedereen is welkom, dus er verschijnen soms ook nieuwe gezichten: een zoon, een vriendin, of buddy’s in een veel te hete spijkerbroek. Lekker zweten, maar dan wordt toch de achterbak even open getrokken voor de ‘mobiele kledingshop’ en kan iemand weer comfortabel meedoen in fel oranje of roze. Onderweg ontstaan er sprintwedstrijdjes tussen vooral die jonge, razendsnelle gasten. Of wordt er juist rustig gelopen om over en weer woorden te leren. Zo zie je ineens meerdere buddy’s hun vingers boven het hoofd bewegen. Huh? Vreemd. Aha! Er is een haas gespot! Duidelijk.

Het geklets valt alleen even stil bij die ene lange zandheuvel, dan hoor je alleen nog wat gepuf en gekreun. De zon tegemoet. Of bij de professionele cooling-down door buddy Ismail, sportdocent uit Turkije. Die man is zo lenig dat we allemaal verwonderd naar hem kijken en een beetje moeten grinniken om onze eigen houten lichamen. Maar we hebben het allemaal weer gedaan! Schouderklopje aan onszelf, en tijd voor een stukje watermeloen. ‘S avonds nog even nagenieten van een voldaan lijf, zelfvertrouwen, nieuwe vrienden en…schoenen vol zand. 

De komende periode gaan we toewerken naar de Maarten Maarten’s trailrun. Meerdere bikkels hebben zich al ingeschreven voor de 6km, 10km of zelfs 20km. Poe, dat wordt trainen. Tot volgende donderdag dus!